Van links naar rechts.

Rij 1 Leander(sr), Antoon ,Marie Rij 2: Jos, Jan, Leander, Nico, Frans

Antoon werd priester. Hij vertelde dat hij niet zonder slag of stoot toegelaten werd tot de opleiding. De orde van het Heilig Hart was bang dat Antoon, net als zijn oom Gustave een slechte gezondheid had. Dat zou dan toch zonde zijn van de investering. Antoon vertrekt in 1936 naar de missie: Indonesië (Celebes). Als Japan Indonesië bezet wordt Antoon geïnterneerd in een jappenkamp (=door de Japanners tijdens WO II ingericht concentratiekamp). Hij heeft daar vreselijke herinneringen aan, die aan het eind van zijn leven enorm gaan opspelen. Antoon is dan dementerend en herbeleeft die angstige  tijd.

Antoon was een wijs man, een man die de kunst van het vertellen verstond. Zo nu en dan kwam Antoon naar Nederland op verlof. Hij bezocht dan zijn broers. Ik herinner me zijn boeiende verhalen onder andere over corruptie: "Een briefje van honderd bij je rijbewijs en je had geen last...". Hij bracht  altijd kleine souvenirs mee. Ik moet een jaar of zeven geweest zijn toen hij een perkamenten bladwijzer voor me mee nam, ik heb hem nog steeds, 62 jaar later.

Hans Petit

Heb je ook herinneringen aan oom Antoon stuur ze in.

Jan wordt als vierde kind geboren. Na de middelbare school (Gymnasium) is het zijn grote wens om piloot te worden. Door een relatief kleine oogafwijking gaat die wens niet in vervulling. Jan gaat werken bij een instelling die later over gaat in het Gewestelijk Arbeidsbureau (tegenwoordig CWI).

Als de oorlog uitbreekt vervalst Jan met een collega  verklaringen die er voor zorgen dat mannen niet op transport naar Duitsland worden gezet. Als de Duitsers er achter komen kan Jan, net op tijd, onderduiken. Zijn collega (Hoebink) wordt als hij probeert weg te komen gearresteerd. De collega heeft de oorlog wel overleefd ondanks een vreselijke tijd in een concentratiekamp. Jan duikt onder als Jan van Ooijen (zie persoonsbewijs hieronder). Hij kan uit handen van de bezetter blijven.  Chris Petit, een nicht van Jan, is bevriend met Jans verloofde, Guusje Lampe. Christine vertelt: "Jan wilde zich aangeven omdat Guusje en haar vader werden gegijzeld in de Bredase Koepelgevangenis. Later werden ook broers van Jan opgepakt, eerst Jos en later Nico. Er is stevig op Jan ingepraat om zich niet te melden bij de Duitsers" Christine weet het zeker, als Jan zich had gemeld dan hadden de Duitsers hem gefusilleerd.

Jan trouwt met zijn grote liefde, Guusje, ze krijgen vijf kinderen.

• Mariette
• Els †
• Hans
• Hetty
• Michiel

Op 17 mei 1972 overlijdt Guusje aan de verwondingen die ze opliep bij een verkeersongeval.

Bij zijn pensionering wordt Jan benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau.

Jan overlijdt plotseling, een paar maanden na zijn 80ste verjaardag op 8 december 1993

De site is gemaakt door Hans Petit www.studiopetit.com